نازنینم....
نمی دانم دوباره کی خواهمت دید.اما دوستت دارم.......
وقتی به تو فکر می کنم؛ "به تو فکر می کنم " !!!!!
گرچه طعم تلخ نبودنت را کشیده ام، اما امید دارم به بودنت.
به نوازش دستهایت. به گرمی و تقدس بوسه هایت امید دارم.
اما از آینده هیچ خبر !!
از گناه در نزد والای بی نیاز شرمنده ام.
از تنهایی به درگاه خویش غمناکم.
اما آرزویم خوشبختی توست.....
ای کاش روزی رسد تا با سکوتمان بلندترین فریاد ها را سر نهیم....
تا همه ی دنیا، تا همه ی آسمانیان بفهمند که عشق را تجربه کرده ایم ........
تا پرتو نور سپیده دم بفهمد که زیبا تر از او هم وجود دارد !!!
.......... و آن زیبا تویی.

دوستت دارم تا همیشه، تا وقتی که "همیشه" جان سپرد.

نوشته های دیگران ()